De antislip waarde wordt net als de slijtklasse berekend en getest. Het testen gaat volgens de schuine hellingmethode. Een persoon staat op de tegel waarna deze tegel in diverse hellingshoeken wordt opgetild net zolang de persoon van de tegel afglijdt. De hellingshoek waarbij dit gebeurt geeft weer onder welke R-waarde de tegel valt.
| Waarde | Hellingshoek | Voor ruimtes | Uitleg |
| R9 | >3° – <10° | Droge ruimtes | Minder dan normale antislip waarde |
| R10 | >10° – <19° | Keukens, badkamers | Normale antislip waarde |
| R11 | >19° – <27° | Badkamer, natte ruimtes, inloopdouche | Hogere antislip waarde |
| R12 | >27° – <35° | In en om zwembaden, sauna’s, wellness | Hoge antislip waarde |
| R13 | >35° en hoger | Zeer natte en/of vette ruimtes (slagerij, snackbarkeuken) | Zeer hoge antislip waarde |
De hardheid van keramische tegels wordt uitgedrukt in eenheden op de schaal van Mohs. Dit is een schaal van 1 tot 10, die de relatieve hardheid van een mineraal aangeeft:
01 = talk
04 = fluoriet (ijzer)
07 = kwarts (zand)
08 = topaas
10 = diamant
Wanneer een tegel een hardheidsklasse heeft van Mohs 7, kan deze tegel alleen gekrast worden door een materiaal met een hogere hardheidsklasse (Mohs 8>). Dit wordt bepaald door met verschillende mineralen van de verschillende klassen de tegels te krassen. Wanneer een tegel bijvoorbeeld wordt gekrast door kwarts (Mohs 7), krijgt de tegel een hardheidsklasse van Mohs 6.
